op één lijn 53 3e uitgave 2015 Hierop kreeg ik dan ook weer feedback van mijn opleider, wat de leercirkel rond maakte. Vanaf het begin leerden we niet alleen door NHG standaarden of basisleerdoelen. Veel interessanter vonden we de gedachten achter bepaalde keuzes. Wat voor impact bepaalde gebeurtenissen op je hebben als jonge dokter en hoe je hierop reflecteert. Door verdiepende vragen kwamen we samen tot waardevolle persoonlijke leerdoelen, wat niet alleen de coassistent maar ook mijzelf inzicht gaf in belemmerende en helpende overtuigingen. Het bracht ons drieën extra verdieping tijdens de leergesprekken en dit maakte het voor mij pas echt interessant. Mijn leerpunten Wist je dat wanneer je verbeter- of knelpunten direct bespreekbaar maakt en teruggeeft aan de hand van casuïstiek, een evaluatiegesprek weinig nieuws brengt en dus een heel stuk minder spannend is voor beide partijen? Wist je dat het begeleiden van een coassistent een perfecte voorbereiding is voor je kennistoets? En dat dit vooral geldt wanneer je een leergierig iemand treft die doorvraagt en basisprincipes van bijvoorbeeld (patho) fysiologie wellicht nog iets minder diep in het geheugen heeft liggen als jijzelf? Laat dit je niet afschrikken maar zie het als een meerwaarde die jou scherp houdt. Wist je dat we het als AIOS huisartsgeneeskunde zo slecht nog niet hebben met het aantal KPB’s2 en andere beoordelingen die we moeten scoren? Wist je dat hoe catchy de zin ‘elke co is een risico’ ook mag klinken, het enkel een weergave blijft van je eigen manco? Je gaat een intensieve samenwerking aan en zult altijd scherp moeten blijven. Je blijft eindverantwoordelijk en je moet zeker zijn van passende, correcte huisartsenzorg. Wist je dat de huisartsopleiding Maastricht altijd zoekt naar geïnteresseerde AIOS die een kijkje willen nemen in de onderwijswereld en het opleiden net als ik als een uitdaging zien? Tot slot een kort bedankje aan Laury de Jonge en Henk Goettsch voor de prettige evaluatiegesprekken en spuisessies. En Paul Schrijver, mijn huisartsopleider. Hij heeft me gecoacht en kans gegeven dit te doen. En last but not least: Free Sandmann, alias ‘onze co’. Bedankt voor je enthousiasme en de fijne samenwerking. Veel succes met de afronding van je opleiding tot basisarts! 2 KPB=Korte Praktijk Beoordeling GRGE Wat mogen we redelijkerwijs van een (goede) arts verwachten? DOOR ROB HOUTEPEN, DOCENT VAKGROEP HEALTH, ETHICS AND SOCIETY GRGE heet zo omdat het is gestart als een combi van GezondheidsRecht en GezondheidsEthiek. Sinds 2001 maakt dit programma deel uit van de Maastrichtse basisopleiding geneeskunde, in Jaar 3 en in de coschappen. In die periode krijgen studenten ook met echte patiënten te maken. Van meet af aan is er voor gekozen om niet theoriegestuurd te werken, maar praktijkgestuurd, specifieker: discussiegestuurd. In jaar 3 dragen wij zelf nog de casus voor uitwerking in een werkstuk en voor discussie aan. Daarna werken studenten een eigen casus (of breder: praktijkobservaties) uit binnen de door ons aangeboden thema’s. In totaal bieden we enkele tientallen thema’s met 10 literatuurpakketten aan. Een student kiest er steeds één uit. De GRGE-docent beoordeelt de ingestuurde werkstukken per groep (van 10 tot 15 studenten) en plant op grond daarvan het verloop van de bespreking. Daar worden de thema’s besproken aan de hand van een selectie van de ingestuurde casus. In de loop der jaren is het accent verschoven van de ‘vakken’ ethiek en recht naar discussies over de vraag uit de titel, dus over medische professionaliteit in bredere zin. Uiteindelijk draait de discussie om drie V’s: 1. Wat is de verantwoordelijkheid van de arts? 2. Hoe krijgt en behoudt de arts vertrouwen? 3. Waarover moet de arts aan wie verantwoording afleggen? Pagina 9
Pagina 11Heeft u een flyer, modernmedia of internet publicaties? Gebruik Online Touch: archief digitaal publiceren.
Op één Lijn 53 Lees publicatie 23Home