3e uitgave 2015 En dan ineens komt de ommekeer en wil ze toch huisarts worden. Daar kon ik natuurlijk geen enkel bezwaar tegen hebben, integendeel. Voorzichtig heb ik toen wel gevraagd waar en in welke setting ze dacht huisarts te willen zijn. Temeer omdat het einde van mijn carrière steeds meer in zicht kwam. Eerlijk is eerlijk, het was zeer bijzonder om te horen dat ze mij wilde opvolgen in mijn praktijk. En nu worden de plannen steeds concreter. Ik zie er met plezier naar uit. Maar voor mij staat vast als een huis, dat zij vanaf dag één de leiding heeft en de beslissingen moet nemen. Het moet haar praktijk worden en zij moet het huisartsenvak op haar manier uitoefenen. Bij mijn praktijkovername ben ik meteen op mijn manier gaan werken en daar heb ik nu nog steeds plezier van. Dat ik nog een beetje kan meehelpen in de praktijk is fijn, dan is het afscheid niet zo abrupt. It’s all in the Family We zijn Charlotte en Anne Schiffelers, derdejaars aios. Wij zullen samen afstuderen in het voorjaar van 2016. Onze vader is Harry Schiffelers, huisarts in Simpelveld en sinds 4 jaar ook huisartsopleider. Wisten jullie altijd al dat je huisarts wilde worden? Onze vader was de dokter in het dorp, waardoor we al van jongs af aan met het vak in aanraking kwamen. In die tijd kwamen de mensen nog tijdens de dienst bij ons aan huis. Ook werd onze vader vaak bij uitstapjes met het gezin aangesproken door patiënten. Als kind vonden we dit niet altijd even leuk. Pas later op de middelbare school raakten we geïnteresseerd in de geneeskunde en mede door het enthousiasme van onze vader ook in de huisartsgeneeskunde. Sinds we geneeskunde studeerden hebben we het veel met z’n drieën over het vak gehad. Harry: ik vond het al leuk dat beide dochters geneeskunde gingen studeren. Dat ze nu ook beiden huisarts worden vind ik helemaal bijzonder. Het is leuk om te sparren over medisch inhoudelijke dingen, maar ook over de ontwikkelingen binnen het vak. Lust of last? Sinds we zelf arts zijn heeft het vooral voordelen, omdat we bij elkaar kunnen ‘spuien’. Dit heeft onze band zeker versterkt. De sterke verhalen tijdens etentjes wordt ons door onze andere familieleden niet altijd in dank afgenomen, zeker niet door degene met een wat minder sterke maag. Persoonlijk denk ik wel dat het ook andere voordelen heeft, immers ik kan de praktijk veel beter overdragen en nog een tijd lang aanvullende informatie verstrekken. Niet alles staat in het medisch dossier, in mijn hoofd zit nog veel meer. En dat kan ik dan, als het aan de orde is, vertellen. Hoewel de patiënten aangeven dat ze het fijn vinden als ik door mijn dochter word opgevolgd, vind ik dat maar relatief van belang. Zoals ik het vak geleerd heb, en wellicht ook uitoefen, is van lang geleden. Ik merk dat de huidige generatie huisartsen anders in het vak staat, andere dingen doet dan ik. Langzamerhand word ik een soort anachronisme en voel ik me ‘eenzaam’ worden, immers, ik ken geen praktiserende collegae, die al meer dan 37 jaar huisarts zijn. Het wordt wellicht tijd om te stoppen. Heb je wel eens getwijfeld om de praktijk over te nemen? Op dit moment zal onze vader nog enkele jaren werkzaam zijn in de praktijk, hij werkt nog veel te graag, dus dit is voorlopig nog niet aan de orde. Het zou wel heel bijzonder zijn om in de toekomst samen te werken. Verschil je van stijl met je familie? Charlotte: ik zie mijn vader als de ouderwetse dorpsdokter die dag en nacht betrokken is bij zijn patiënten. Dit bewonder ik. Ik hoop net zo betrokken te zijn, maar ik probeer daarnaast als moeder een goede balans te vinden tussen werk en gezin. Anne: ik zie dat mijn vader een geïnteresseerde en makkelijk benaderbare huisarts is voor patiënten. Dit is iets wat ik zelf ook belangrijk vind, dit probeer ik ook uit te stralen. Harry: ik zie dat de tijden veranderd zijn, toentertijd was het gangbaar in het praktijkgebied te wonen. Ik zie dat dit voor de huidige generatie huisartsen niet meer vanzelfsprekend is. Ik vind het fijn dat mijn dochters door deze ontwikkeling nu de vrijheid hebben om zelf deze keuze te maken. Over 5-10 jaar dan…….? We zouden het alle drie leuk vinden om in de toekomst in wat voor hoedanigheid dan ook samen te werken, om kennis en ervaring aan elkaar over te dragen. Harry, Anne en Charlotte 35 op één lijn 53 Pagina 34

Pagina 36

Heeft u een relatiemagazine, onlinemag of digi lesboeken? Gebruik Online Touch: onderzoeksrapport online publiceren.

Op één Lijn 53 Lees publicatie 23Home