op één lijn 47 3e uitgave 2013 Mijn eerste professionele kennismaking met het bewegingsapparaat. Later bleek hoe belangrijk het was om daar wat verstand van te hebben, want 1 op de 3 consulten van de huisarts gaat over klachten van spieren, pezen, botten en banden. En die staan allemaal in onderling verband met elkaar. Oorzaak van de klachten is niet alleen het vege lijf. Onze psyche speelt ook een belangrijke rol: veel spanningsklachten slaan op de spieren. Sporters willen nog wel eens over hun grenzen heengaan waardoor het bewegingsapparaat fors overbelast wordt met alle gevolgen van dien. Het tegenovergestelde komt ook voor: mensen zitten achter de computer of het playstation (sic!), of geven zich over aan de ‘zapp’-cultuur. De consequentie is bewegingsarmoede met bijbehorende negatieve gezondheidsklachten. En de aloude wijsheid over krakende wagens die het langst lopen, leidt klaarblijkelijk niet tot algemene acceptatie van dit soort klachten, al dan niet met behulp van een ibuprofennetje. En dus houdt zich daar dan een leger van zorgverleners mee bezig: orthopeden, chiropractors, reumatologen, fysiotherapeuten, revalidatieartsen, orthomanueel geneeskundigen, sportmasseurs, manueel therapeuten en andere krakers, sportartsen en natuurlijk de huisarts om de hoek! Zoals al vermeld: huisartsen worden veelvuldig, en in toenemende mate, geconsulteerd in verband met klachten van het bewegingsapparaat. De complexiteit van chronische klachten aan het bewegingsapparaat neemt daarnaast ook toe. Verder zijn er steeds meer diagnostische en behandelmethoden op dit gebied, bijvoorbeeld aanvullend onderzoek d.m.v. MRI of echo (door de huisarts!). In het huidige gezondheidszorgbeleid wordt substitutie van zorg rondom het bewegingsapparaat centraal gesteld, bijvoorbeeld bij het beleid van sportblessures. We zien steeds vaker initiatieven van gezamenlijke spreekuren tussen orthopeed en huisarts. Waar van de huisarts inmiddels verwacht wordt, dat zij een soort Leonardo da Vinci binnen de gezondheidszorg is, een doctor universalis, is het niet verwonderlijk, dat ook op het gebied van het bewegingsapparaat op 1 maart 2013 de opleiding tot kaderhuisarts van start is gegaan. De kennis en kunde van de Nederlandse huisarts op het terrein van klachten aan het bewegingsapparaat is weliswaar de afgelopen decennia sterk toegenomen, maar tegelijkertijd is het door de veelheid van aandoeningen met betrekking tot ziekten aan het bewegingsapparaat en de diversiteit van de bijbehorende problematiek moeilijk voor de huisarts om op alle gebieden van klachten aan het bewegingsapparaat voldoende expertise te houden. Er is ruimte voor verbetering. Deze verbetering kan bij uitstek door het instellen van kaderhuisartsen bewegingsapparaat gerealiseerd worden. Natuurlijk zijn er voor de wetenschappelijke onderbouwing de nodige cijfers beschikbaar: uit de tweede Nationale Studie naar ziekten en verrichtingen in de huisartspraktijk blijkt dat 24% van de mannen en 29% van de vrouwen met klachten/ aandoeningen aan het bewegingsapparaat bij de huisarts komen. Bovendien is de prevalentie tussen de eerste en tweede Nationale studie (1987 en 2001) toegenomen met 3% (van 13 ->16%). Somatisch onverklaarbare lichamelijke klachten (SOLK) worden daarbij nog niet eens meegerekend (bron CBS). Ook zijn er specifieke cijfers over sporttraumata en sportblessures ( 2005) bekend. Jaarlijks doen zich in Nederland circa 1,5 miljoen sportblessures voor. Bij 1,3 miljoen slachtoffers gaat het om een plotseling ontstane sportblessure, bij de overige slachtoffers is de blessure geleidelijk ontstaan. De eerstelijnszorg voor mensen met klachten aan het bewegingsapparaat is wetenschappelijk onderbouwd in een aantal ‘evidence-based’ richtlijnen. Voor de huisarts zijn de belangrijkste de 12 (!) NHG standaarden over het bewegingsapparaat. Op 22 maart jl. heeft de eerste lichting kaderhuisartsen bewegingsapparaat de opleiding afgerond. Die zijn allemaal boven de grote rivieren gevestigd. Afgelopen september is de tweede leergang van start gegaan, waarbij een enkele Brabander zich heeft aangemeld. In Limburg moeten we vooralsnog hopen op ‘Da Vinci’kwaliteiten van de eigen huisarts. Een paar van onze huidige aios zijn gelukkig wel geïnteresseerd in deze bijzondere bekwaamheid. De mogelijkheid om al tijdens de huisartsopleiding te beginnen met de kaderopleiding is helaas door het NHG geblokkeerd. Om te voorkomen, dat we nog een paar jaar langer moeten wachten op een echt motorisch begaafde huisarts in het enige stukje Nederland waar de geografische gesteldheid van het terrein extra eisen stelt aan het bewegingsapparaat, is het misschien een idee, dat u zich aanmeldt voor deze bijzondere opleiding: chbb.artsennet.nl. 35 Pagina 34

Pagina 36

Voor club bladen, online onderwijs catalogussen en uitgaven zie het Online Touch content management system systeem. Met de mogelijkheid voor een web winkel in uw kranten.

Op één Lijn 47 Lees publicatie 17Home