op één lijn 47 3e uitgave 2013 In de leer Vriendendienst DOOR SOPHIE VAN DER VOORT, DERDEJAARS AIOS ‘Bewijzen van een vriendendienst of dienst draaien voor vrienden?’ Ja, ook ik ben schuldig. Ik behoor tot de groep aiossen die weleens ‘doktert’ buiten het werk. Ik heb vrienden wel eens een recept voor hinderlijke wratten of temazepam voor een lange vliegreis voorgeschreven. Waarom? Tja. Net zoals mijn broer die automonteur is en gratis de remschijven van mijn Seat vervangt, wil ik mijn dierbaren ook kunnen helpen met mijn expertise. Maar hoe ver kun je hierin gaan? Regelmatig krijg ik in de privésfeer een bultje, kuchje of huiduitslag voorgeschoteld. Dat begon al tijdens mijn coschappen. Mijn kennis was toen nog weinig indrukwekkend, zodat ik iedereen linea recta naar de eigen huisarts verwees. echter, met het artsendiploma op zak en mijn toegenomen medische kennis, kom ik tegenwoordig een stuk vaker in de verleiding om me te bemoeien met medische kwesties van vrienden. Zo werd ik laatst tijdens een etentje door mijn tafelgenoot gevraagd een blik te werpen op haar tonsillen. Het enorme cryptbeslag deed mijn eetlust acuut verdwijnen. Een vriendin nam laatst in plaats van een fles wijn een potje ochtendurine mee: ‘of daar even een stickje in kon’. In mijn voormalig volleybalteam beoordeelde ik enkeldistorsies, malletfingers en onder de douche allerlei huidafwijkingen. Op mijn smartphone ben ik al meerdere malen om teleconsulten gevraagd. Ik word haast zo vaak geraadpleegd dat ik onregelmatigheidstoeslag zou moeten vragen. Ik vind het lastig hoe ik moet omgaan met medische vragen van bekenden. Het is niet verboden om vrienden te behandelen, maar je moet diegene medisch professioneel benaderen. Zodra je de allergische uitslag van je buurvrouw bekijkt (geranium-allergie?) ga je namelijk een behandelrelatie met haar aan. Wanneer je iemand kent, spelen echter veel meer factoren mee waardoor je een klacht niet altijd objectief kunt benaderen en misschien eerder fouten maakt. En je zult dat hartinfarct missen bij je tante. Toch is het verleidelijk om bij onschuldige kwalen je hulp te bieden. Je kunt iemand geruststellen of dat bezoek aan de eigen huisarts dat écht niet in de planning past onnodig maken. Zoiets doe je toch voor een vriend? Als het om klachten bij vrienden gaat, probeer ik meestal alleen triage te doen. Ik stuur ze naar de eigen huisarts en schat hooguit in met welke urgentie ze moeten gaan en wat ze globaal kunnen verwachten. Dat is voor mij vaak bevredigend genoeg. Ik denk dat het belangrijk is om duidelijk je grens aan te geven in hoeveel dokter je bent in de privésfeer. Je moet je opstellen als vriend met toevallig wat dokterskennis en geen bevriende dokter. Daarom moet ik leren om ‘nee’ te zeggen, hoe moeilijk dat soms ook zal zijn. Maar anders begint het echte werk na 17 uur vaak pas. En laten we de bewering van veel specialisten niet ontkrachten: we blijven ambtenaren. 32 Pagina 31
Pagina 33Scoor meer met een online winkel in uw presentaties. Velen gingen u voor en publiceerden onderwijs catalogi online.
Op één Lijn 47 Lees publicatie 17Home