op één lijn 53 3e uitgave 2015 In de leer De slechtnieuwsverwarring DOOR ELEANA ZHANG, EERSTEJAARS AIOS “Het huisartsgeneeskundige vak is generalistisch en de relaties met de patiënten zijn van duurzame aard”, dat werd veelvuldig en met trots tijdens het introductiepraatje van de opleiding verkondigd. Wat er niet bij werd verteld, was dat dit betekent dat je allerlei kanker en andersoortige ellende voorbij gaat zien komen. En dat juist bij de mensen met wie je – als het goed is – een zekere duurzame band hebt. Neem nu meneer S., het toonbeeld van een leuke patiënt: hij is vrolijk, heeft humor, is een enorme levensgenieter en hij is kort en bondig van stof – zeker dat laatste is niet vervelend voor een structuurzoekende aios als ik. En uitgerekend zo’n patiënt krijgt de volle laag. Uitslag bloedonderzoek: leukemie. Niet dat ik terugschrik voor een slechtnieuwsgesprek, maar ik blijf zulke existentiële confrontaties lastig vinden. Drie jaar geleden heb ik bewust mijn ‘roeping’ om neuroloog te worden laten varen, onder andere omdat ik aan de lopende band leeftijdsgenoten mocht vertellen dat ze een glioblastoom hadden, dat de insulten mogelijk niet bij die ene keer zouden blijven, en dat het over 3-18 maanden einde verhaal was. Onwijs voldoening gevend, maar niet heus. Dat waren patiënten die ik hoogstens een dag of twee kende. Wat voor vooruitzicht voor mijn mentale welzijn heb ik dan bij de huisartsgeneeskunde? Meneer S. heb ik slechts een paar keer gezien, en zelfs bij hem kreeg ik al een dysenterie opwekkend gevoel in mijn buik toen ik zijn bloeduitslag zag. Tijdens een reactief moment van paniek vlogen er allerlei gedachten door mijn hoofd: kan ik dit wel loslaten aan het einde van de werkdag? Ga ik nu de hele avond de chagrijnige heks uithangen en de sfeer thuis verpesten? En gezien dit zeker niet het laatste Eleana Zhang heeft in 2011 haar bul behaald aan de Universiteit Maastricht. Daarna heeft ze als ANIOS gewerkt bij de neurologie en psychiatrie. Ze is in september 2015 gestart met de huisartsopleiding en loopt nu stage bij Maarten Joossens, in het gezondheidscentrum Granida, te Eindhoven. 28 slechte nieuws zal zijn: moet ik mijn toekomstige kinderen tegelijkertijd met hun aangifte in het gemeentelijke register ook maar alvast op de wachtlijst voor de GGZ zetten? Na deze kortstondige aanval van zelfdestructief gepieker, kreeg mijn nuchterheid gelukkig weer de overhand. Het toeval wilde dat ik die middag langs de koffietent liep waar ik regelmatig mijn maatschappelijke verplichting als consument vervul. Door het raam zag ik een tijdschrift aan het wandrek hangen, waarop in schreeuwerige letters stond geschreven: Wat zou je doen als je nog 30 dagen [te leven] hebt? Nu vind ik zo’n kop behoorlijk afgezaagd en enigszins morbide, maar het weerhield mijn brein er niet van om te willen antwoorden. Zou ik me nog suf ergeren aan de epidemie van hemianopten in het verkeer als ik wist dat ik nog dertig dagen te leven heb? Zou ik me nog steeds frustreren over het feit dat de zoveelste patiënt bij de verkeerde praktijklocatie staat en dus te laat komt waardoor mijn spreekuur in de soep loopt? En zou ik nog steeds tijd ‘verspillen’ door me steeds af te vragen of ik iets goed (genoeg) doe? Nee! Of nou ja, bíjna een volmondige ‘nee’. Dat laatste is wel handig als ik weer eens een ComBeL1 moet scoren bij mijn opleider, maar het idee is hOpelijk duidelijk. In tegenstelling tot wat ik vreesde, had ik na het slechtnieuwsgesprek met meneer S, een prima avond. Zijn verhaal spookte nog wel ergens door mijn achterhoofd, maar daar zat ook het besef dat ik op dit moment een prima leven en niks te klagen heb. En als ik nog maar dertig dagen zou hebben, tja, ik weet niet of ik anders zou leven dan ik nu doe. Misschien dat ik me wat minder druk zou maken over peanuts: dan sta ik maar wat langer voor het stoplicht omdat er tig auto’s nog net in willen voegen en me afsnijden. Die extra tijd die ik uitloop door patiënten die van de andere locatie moeten komen, gebruik ik wel om een extra koekje uit de keuken te pakken. En die ComBeL van aankomende december, dat komt vast ook wel in orde… Eh... Toch Maarten? 1 competentiebeoordelingslijsten Pagina 27

Pagina 29

Interactieve digi rapport, deze drukwerk of brochure is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het online zetten van digitale onderzoeksrapporten.

Op één Lijn 53 Lees publicatie 23Home